[NL] Dagboek draad

Hoi. Ik heb eerder een draad gemaakt op het Engelstalige deel van dit forum. Ik start nu weer opnieuw na twee maanden weg geweest te zijn. Het lijkt me prettig in het Nederlands te schrijven. Dat is toch even net wat makkelijker en soms zat ik me druk te maken of ik me wel op de juiste manier uitdrukte in het Engels. Aangezien ik dit voor mijzelf doe en niet per sé voor de mensen die het lezen leek het me toch fijn om die druk eraf te halen.

Bij deze dus mijn nieuwe start met deze dagboek draad. Ik ben weer gestart met me onthouden van P en M. Dit is al ruim de helft van mijn leven een probleem. Een half jaar geleden startte ik met NoFap en ben ik direct drie maanden PM vrij geweest. Helaas rond de jaar wisseling weer van de wagen gevallen en sindsdien lukte het niet meer goed weer op de wagen te komen en stopte ik met het forum. Nu dus een nieuwe start.

Ik zal deze draad gebruiken als dagboek. Dat vond ik de vorige keer in ieder geval wel prettig. Je kan reageren en je eigen ervaringen delen. Laat maar horen.

 

Ik merk al wel weer direct de moeite die het kost om niet toe te geven aan PM nu ik weer serieus hiermee bezig ben. Typisch. Ik herken dit ook wel van de vorige keer dat ik gestopt was. Het ergste was er na een week ofzo wel af, maar de strijd blijft voorlopig wel. Vooral die 'dode' momenten op de dag doen het hem voor mij. Dan is het belangrijk genoeg andere dingen te doen.

 

Hoi.

Gaat lekker hier. Ik heb er alweer een paar dagen op zitten. Gaat goed zo. Genoeg te doen in en om het huis.
Weinig drang om met PM bezig te zijn.

 

Vandaag weer lekker gewerkt. Toch fijn dat ik daarvoor gewoon nog het huis uit mag/kan. Thuiswerken lijkt mij niet relaxt.
Ik ga wel echt lekker. Ik heb nauwelijks gedachten aan PM en het is dag 5. De vorige keer toen ik met NoFap stopte vond ik het wel moeilijker en werd ik veel meer getriggered. Op zich heb ik nu ook gewoon veel te doen dus dat scheelt.
Ik ben al ruim mijn halve leven verslaafd aan PM. Vroeger in mijn studententijd was ik er wel veel meer mee bezig. Daarmee vergeleken scheelt het wel enorm. Maar toch blijft het een makkelijke escape waar ik mijzelf makkelijk in kan verliezen als ik niet scherp blijf. Ik ben getrouwd. Mijn vrouw weet ervan af en we bespreken af en toe hoe het gaat. Dit zijn vaak vervelende gesprekken... confronterend voor mij en voor haar ook niet prettig. Maar het blijft een thema dat anders maar ergens op de achtergrond blijft spelen.
Voor mezelf wil ik er echt vanaf omdat ik het als een ongezonde en destructieve manier van omgaan met spanning zie. Ik denk wel dat dat de voornaamste reden is dat ik ermee bezig blijf. Gelukkig heb ik verder geen lichamelijke klachten van gekregen zoals ik wel vaker terug lees bij andere mannen op dit forum.
Voor nu gaat het dus goed en het plan is nog steeds dagelijks even te posten.

 

Ha. Gisteravond nog bovenstaande gepost dat het wel lekker loopt en ik weinig triggers ervaar... even later was ik wel getriggered. Gelukkig niet op in gegaan, maar het laagje of de buffer is erg dun. Stom hoe zulke gedachten toch makkelijk weer op kunnen komen en grote invloed uit kunnen oefenen. Het voelt dan ook bijna onoverkomelijk, maar gelukkig is dat het niet. Duurt soms wel weer een kwartier voordat het weg is, maar het gaat wel weg.

Vandaag wel weer een lekkere dag (hopelijk straks dus ook nog...). Lekker gewerkt. Nu een paar dagen vrij.

 

Mwah niet helemaal volgens planning. Gisteren werd ik in een stil moment overvallen door de drang om P te kijken. Toch even gekeken. Voelde me meteen stom. Verder niets mee gedaan en de draad van de dag weer opgepikt. Ik had alleen nog niet zo'n zin om gisteren te posten. Dat voelt altijd heel vervelend en confronterend. Nu ook trouwens. Ik had ook zojuist nog even een momentje. Het is stil in huis, ik ben even alleen. Ik krijg dan direct weer drang om P te kijken. Zo makkelijk als dat gaat... Ik zei tegen mezelf: "dit gevoel gaat weer voorbij" en daarna opende ik het forum maar. Toch een betere keus zo lijkt me. Het voelt bij dat kijken ook snel alsof het voor die dag "toch niet meer uit maakt." Dan is de neiging om toch nog eens te kijken een stuk groter. Ik houd eraan vast dat het niet gaat om de dagen maar om de individuele keuzemomenten. Zou het mooist zijn als de teller van deze site instaat zou zijn die momenten te tellen ipv het aantal dagen.

Ik heb nog niet met mijn vrouw gedeeld dat ik weer dagelijks op het forum wil posten. Ook dat gesprek aan gaan is zo confronterend. Het liefst praat ik er helemaal niet over, maar uiteindelijk is het toch het grote onbesproken onderwerp. Ik moet daar ook weer doorheen maar wil nog niet. In het verleden was ze erg verwijtend hoewel ze al voor ons huwelijk ervan af wist. Ze hoopte en verwachtte natuurlijk ook dat het over zou gaan. Dat ging het dus niet. Het ergste nu vindt ze wanneer ik erover lieg. Logisch ook. Voel ik me echt gigantisch schuldig over.

Vandaag verder wel weer lekker bezig geweest. Schoon gemaakt in huis en met de kinderen naar de speeltuin geweest. Dat waren wel de grotere dingen. Straks komt iemand nog wat afleveren, spreek ik ook nog eens iemand anders. Dat thuis zitten is toch verder ook wat eentonig.